KOUWE CHOCOMELK

Een dagje cursus vandaag.

Zoals wel vaker de afgelopen tijd.

Morgen ook. En dus blijf ik maar overnachten in Bunnik.

In het Postillion.

Vól met zakenmensen.

Mannen in pak. Vrouwen in nette bloesjes.

Ik zit te eten. Alleen in het restaurant. Een carpaccio met een Chardonnay. Geen combi, I know.

Gewoon in een vest. Ik ben immers niet aan het werk. De kerstborrel van mijn werk sla ik over. Dat die juist vanavond moest plaatsvinden.

Er komt een man aan. In een net overhemd en een pantalon. Laptop in zijn handen.

De ober legt het menu van de dag aan hem uit. De man onderbreekt hem. Arrogant zegt hij tegen de jongeman dat hij hier vaker komt. Dat hij allang weet wat het menu van de dag is.

Hij bestelt het. Het menu van de dag.

"En wilt u er ook iets bij drinken, meneer?" vraagt de jongeman alleraardigst.

"Een kouwe chocomelk graag."

Ik moet moeite doen om niet in de lach te schieten.

Een kouwe chocomelk? Een kouwe? Chócomelk? 

Seriously?