Dertien fouten had ik. Evenveel als het gemiddelde aantal fouten. Of ik er tevreden mee ben? Allesbehalve!
Achteraf gezien zijn alle fouten die ik gemaakt hebt, domme fouten. Zo schreef ik de naam Sigmund met een extra 'e', dus Siegmund (ik dacht aan Siegfried, een oude bekende van me en tevens een fervent blogfan). Ik schreef 'expliceren' in plaats van 'expliqueren'. Beide woorden bestaan, maar het werd met een 'k' uitgesproken en niet met een 's', waardoor alleen de laatste optie juist was. Bij nooit ofte nimmer schreef ik 'ofte' uit elkaar, dus niet als één woord. 'Gepriviliseerde' schreef ik helemaal verkeerd, want dat moest 'geprivilegieerde' zijn, terwijl ik 'choquant' dan wel weer goed had. 'Jip-en-janneke-taal' schrijf je zonder hoofdletters (behalve aan het begin van een zin, zoals nu dus het geval is), waarmee ik de mist in ging en mijn allerdomste fout was dat ik 'ethisch' per ongeluk zonder die eerste 'h' schreef.
Echt, die dertien fouten... Daar zit je zo aan!
PS: Let overigens niet op de tekst van het dictee... Over incest en over seks. Over zoons die willen coïteren met hun moeder en daardoor hun vader als concurrent zien. Ik schreef het allemaal goed, maar toen ik het later teruglas, dacht ik: Wát heb ik in godvredesnaam opgeschreven???
Geen opmerkingen :
Een reactie posten