zondag 5 februari 2012

ZEIKWIJF

Het was pas de tweede werkdag van mijn nieuwe project...

De man kwam de bankhal binnenlopen in een bijkantoor van de bank waar ik nu voor werk en waar ik tot een uur daarvoor nog nooit eerder was geweest. Hij had een hond bij zich, waar je op zich al geen punten mee scoort bij mij (niet dat ik een hekel aan honden heb, ik ben doodsbang voor ze!) en hij had rode oogjes. Ik nam net een slok thee en zette mijn glas terug op mijn bureau, toen hij me zag.
"Zo! Lekker thee aan het drinken?" vroeg hij en de toon was gezet.
"Goedemorgen meneer!" probeerde ik zo vriendelijk mogelijk uit te brengen. "Waar kan ik u mee helpen?"

De man keek me aan en haalde een creditcard uit zijn achterzak tevoorschijn. Hij vroeg zich af of er al een nieuwe creditcard voor hem onderweg was, omdat zijn huidige in maart zou verlopen. Ik besloot even voor meneer in het systeem te kijken, maar dat mocht ik niet zonder dat de man zich eerst gelegitimeerd had.
"Heeft u een legitimatiebewijs bij u?" vroeg ik op mijn allervriendelijkst.
"Die heeft u niet nodig," antwoordde de man, waardoor ik even twee seconden sprakeloos was.
"Jawel, die heb ik wel nodig. Zonder uw legitimatiebewijs mag ik uw gegevens niet inkijken."
De man kreeg een irritant lachje op zijn gezicht.
"Mijn legitimatiebewijs staat al in uw computer," zei hij op een manier alsof ik de meest achterlijke persoon van het westelijk halfrond was.
Ik kuchte een keertje.
"Dat weet ik, meneer. Maar toch wil ik uw legitimatiebewijs zien."
De man keek me aan.
"Kijk dan in je computer! Dan kun je zien dat ik ben wie ik zeg dat ik ben!"
Hij verhief zijn stem enigszins.
"Meneer," ik probeerde zo kalm mogelijk te blijven, "het is voor uw eigen veiligheid dat u zich dient te legitimeren. Ik heb het niet verzonnen, het is het beleid van de bank."
"Het is belachelijk! Het gaat om mijn eigen geld!"
"Dat snap ik meneer, maar als u zich niet legitimeert, kan ik u helaas niet verder helpen."
De man keek me aan met zijn rode ogen en aan zijn adem te ruiken had hij gezopen. Hij graaide naar iets in zijn zak en gooide hetgeen hij er uit haalde vervolgens op mijn desk.
"Je bent een zeikwijf!" riep hij uit.


Dussss... Echt héérlijk om weer aan het werk te zijn!

Geen opmerkingen :

Een reactie posten