zondag 28 juli 2013

WHAT A WEEK!

Foei, wat een week was dat!


Het is bouwvak. Dus je zóú denken dat iedereen dan vakantie heeft. Bij mij op het werk is dat ook zo. Althans. Veel collega's hebben vakantie. Onze klanten daarentegen juist niet, lijkt het wel. Of wel, en willen ze voordat het zo ver is nog van alles geregeld hebben. Het was hoe dan druk. Erg druk.

Zondagavond kwam ik pas laat terug van een weekendje Duinrell met familie. Heerlijk twee dagen in de vakantiemood! Maandagochtend moest ik in alle vroegte weer aan de bak. Die avond, na een zware werkdag, dronk ik een wijntje, wilde ik vroeg gaan slapen, maar dat lukt voor geen meter. Pas tegen middernacht, toen ik zat te knikkebollen in de tuin ging ik weer naar boven. Met het gevolg dat ik dinsdag mijn nest niet uit kon komen.

Die avond, na wederom een lange dag werken, ging ik op zwangerschapsvisite bij collega S. Ik mocht zelfs mee naar de verloskundige. Daarna moest ik naar de verjaardag van mijn schoonzusje, waar ik met lege handen aankwam, omdat ik geen tijd had gehad om iets voor haar te kopen. Het werd ook die avond laat, heel laat, waardoor ik woensdag nóg moeilijker uit bed kwam.

Die middag zat ik op een van onze bijkantoren. Uiteraard kwam er vijf minuten voor sluitingstijd nog een klant binnen, waardoor het plan om vroeg af te sluiten in duigen viel. Ik racete terug naar Nijverdal, at er snel een pleur soep uit blik van de Aldi en een maaltijdsalade van de Appie om vervolgens naar de overkant van de straat te gaan. Naar een kerk. Waar ik naar toe ging om te condoleren. De man van een collega was overleden. Plotseling. Naar. Heel naar.

Donderdagochtend was het feest op weer een ander bijkantoor. In drie uur tijd heb ik negenentwintig klanten gehad. NEGENENTWINTIG! Gelukkig ben ik geen prostituee (dán zou je pas een zware ochtend hebben! :)), maar ik kan je verzekeren dat 10 klanten per uur ook best heavy is. Sodeju!
"Welk deel van het woord 'nee' begrijpt u niet, mevrouw?"
Tot acht uur moest ik die avond.

Om vervolgens vrijdag óók nog de hele dag te moeten werken. En drúk dat het was. Je zou denken, zoals ik net al zei, dat mensen vakantie hebben. En wie gaat er nou naar de bánk als je vakantie hebt? Wie gaat er tegenwoordig überhaupt nog naar de bank? Bij de bank waar ik werk lijken ze er een sport van te maken. Altijd feest bij onze bank. Het is er zó gezellig!

Die avond kwam ik thuis. Ik kocht een zak raspatat en twee dikke vette frikandellen bij de cafetaria. Ik vrat alles op, liep naar boven en ging op bed liggen. Om half acht sliep ik. Ik werd om half twaalf pas weer wakker.


Een hittegolf, zei je? Níéts van gemerkt.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten