POEP OP MIJN AUTO

Eergisteren, het was een zonnige maandagmiddag, reed ik via Oldenzaal terug van Enschede naar Denekamp.

Ik had net peentjes gezweet bij het maken van een slopend twee uur durend examen. Versuft zat ik in de auto. Ik was al bijna bij de laatste rotonde in Oldenzaal toen ik me opeens iets realiseerde. Iets wat ik me de dag ervoor al had bedacht. Ik zou met mijn auto door de wasstraat gaan.

Mijn auto is zwart. Van origine. Maar vaak gaat hij als een combinatie van donkergrijs en bruinig door het leven. Matglans, terwijl zijn oorspronkelijke lak zo hoog glanst als een keutel in de maneschijn. Een paar nuances vaak aan de onderzijde. Van zandkleurig taupe tot drekkig donkerbruin. Maar in zijn originele vorm, glanzend zwart, zie ik hem niet vaak. Terwijl hem dat juist zo goed staat.

De wasstraat was de oplossing. En dus ging ik. Voor twaalf euro vijftig werd mijn bolide helemaal schoon gespoten. Ik maakte nietsvermoedend grappige selfies terwijl de enge borstels langs mijn auto raasden en zelfs een paar druppels naar binnen spuwden. Wat zou hij mooi glanzen als ik weer naar buiten zou rijden. In het prachtige zonnetje. Ik voelde me de koning te rijk. Eenmaal eruit, stapte ik uit de auto, klapte de zijspiegel naar binnen (de enge borstels hadden hem juist naar buiten geduwd) en haalde het plastic van de ruitenwisser, toen ik het plots zag.

Even verstijfde ik. En dacht meteen dat ik het er wel af kon wassen. Waar achteraan ik me meteen bedacht dat het er helemaal niet kon, omdat ik juist net uit de wasstraat kwam. Dit was er niet af te krijgen. Dit was erin gekerfd. Met een mesje. Of een stokje. Of iets anders. Het zat er in ieder geval goed op. Op mijn motorkap. Moedwillig gedaan. Zelfs duidelijk leesbaar. Een woord op mijn motorkap. Een vies woord. Poep.

Poep op mijn motorkap. Ingekerfde, niet verwijderbare poep. Poep! Dat je iets op mijn motorkap krast is een ding, maar dat dat dan het woord poep moet zijn? Maak er dan shit van. Of een ander hipper woord. Maar poep? Wat dacht die persoon nou zelf? Dat ik met poep op mijn auto wil rijden? Poep! Even serieus. Hoe vaker ik het zeg, hoe minder ik geloof dat het echt een woord is. Poep.

Als ik aan Lise vraag of ze een poepie heeft gedaan, moet ze lachen om het woord poepie (of misschien gewoon om de manier waarop ik het uitspreek), als iemand de koning op een voetstuk plaatst, ben ik altijd degene die zegt dat hij ook maar gewoon een mens is dat moet poepen en als ik tijdens mijn werk even weg ben en er word mij gevraagd waar ik was, ben ik steevast wezen poepen. Ik heb wel wat met poep. Ik doe mijn achternaam best wel eer aan. Nijmeijers en poep is als Nijmeijers en voetbal. Een twee-eenheid. Onlosmakelijk verbonden met elkaar. En ik kan ook best stinken. Maar om daar nou vrolijk mee te koop te lopen (rijden) op mijn prachtig mooie zwarte C1'tje die me al bijna twee en een half jaar door het ganse land rijdt? Nee. Daar bedank ik voor.

Toen ik thuiskwam belde ik de verzekering. De jongen aan de andere kant van de lijn moest lachen om het woord poep. Dat snap ik natuurlijk. Ik lachte zelfs met hem mee. Er werd meteen een garage geregeld en ik kon er meteen terecht. De garage pal naast de wasstraat waar ik inmiddels een klein uurtje eerder was om mijn turbovriend te wassen. Ik ging uit van het worst case scenario. En verwachtte dat hij helemaal overgespoten moest worden. Maar de man in de garage (leuke man trouwens!) wilde eerst proberen of hij te polijsten was. Omdat de krassen niet zo diep waren.

Zo gezegd zo gedaan. De krassen waren inderdaad oppervlakkig genoeg. Er kon gepolijst worden. En terwijl de leuke man met zijn polijstapparaatje vakkundig over mijn motorkapje raasde, verdween de poep als sneeuw voor de nog altijd schijnende zon.

"Je ziet er niks meer van!" riep ik uit, nadat hij klaar was.

"Een geluk bij een ongeluk," antwoordde hij.

Hij reed hem de garage uit en zette hem rijklaar.

"Ik regel het wel met de verzekering," zei hij, toen hij mij de sleutels teruggaf. Wat fijn, dacht ik, zo'n man die dat voor je regelt. Heel fijn.

Ik stapte in en reed weg.

En ik liet de poepzooi achter bij de garage.