Jaaaaa! Daar ben ik weer! Dat is even geleden! Een keer knipperen met je ogen en floeps! September is weg. Ik was even ondergedompeld en overrompeld. Waar de zomer is gebleven? Hoe het herfst werd? Ik heb het niet helemaal meegekregen. Het is allemaal een beetje langs me heen gegaan.
Soms heb je dat. Van die periodes waarin je je bewustzijn kwijtgeraakt lijkt te zijn. Dat er van alles gebeurt, maar dat je van dat alles niets mee krijgt. 's Ochtends bij het opstaan gaat de automatische piloot aan en pas ver na middernacht krijg je hem na veel pijn en moeite weer uit. Dat kun je een paar weken volhouden, maar natuurlijk niet te lang. Het leven is er niet voor bedoeld om het niet te leven. En doorgaans ben ik daar toch best goed in, in leven.
Hoe dat dan zo kwam? Dat weet ik zelf eigenlijk ook niet. Maar terugdenkend aan de afgelopen periode denk ik aan de zomer. Want voor mijn gevoel was het dat gisteren nog. Naar het strand - Katwijk, Zandvoort en Scheveningen -, naar Amsterdam, Rotterdam, naar Luxemburg, dagjes fietsen. Naar Brugge en Gent. Naar Fields of Joy en tussen alle uitjes gewoon aan het werk. Als ik naar buiten kijk, lijkt het ook nog zomer. De zon schijnt, het is warm. De achterdeur staat open, de barbecue kan zelfs wel aan. Maar dat is het niet. Niet meer. Het is herfst.
In tussentijd, terwijl ik nog een kop thee inschenk en een stuk gevulde speculaas aansnijd, waan ik me nog weer even terug naar twee, drie maanden geleden. Toen het nog zomer was. Terug naar toen. De zomer voorbij.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten