zondag 4 december 2011

BALLEN UIT DE DOOS

Vanmiddag was ik bij mijn broer en schoonzus die hun kerstboom aan het optuigen waren.


Op zich niets bijzonders, omdat het een jaarlijks terugkerende happening is. Maar dáár lag nou net het punt wat het dit jaar juist wél bijzonder maakte. Ik weet nog hoe ik drie jaar geleden vlak na oud en nieuw met schoonzus naar het tuincentrum ging om kerstversiering te kopen. Lampjes en ballen in twee verschillende kleuren kocht ze voor minder dan de helft van de normale prijs. Ze was er trots op en liet ze aan iedereen zien.
“Voor in onze kerstboom volgend jaar,” zei ze er bij, in de veronderstelling dat ze een jaar later hun eenpersoonsbovenwoning omgeruild zouden hebben voor een ‘echt’ huis en eindelijk ruimte zouden hebben voor een kerstboom.

Maar het werd niet ‘volgend jaar’ en zelfs niet het jaar er op. Pas het jaar dáár op, dit jaar dus, zijn ze eindelijk verhuisd en hebben ze eindelijk ruimte voor een kerstboom. Nog voor de sint ons land heeft verlaten hebben ze het gevaarte al in de woonkamer staan en mijn andere broer en ik waren er vanmiddag om te helpen (of beter gezegd: te aanschouwen) hoe de boom werd opgetuigd.


“Goh,” zei ik, toen bijna alles in de boom hing, “na drie jaar mogen de ballen eindelijk uit de doos!”

Er ontstond een korte stilte en het gevoel bekroop mij dat iedereen in de woonkamer me aankeek, al wist ik niet direct waarom.

Pas toen iedereen keihard begon te lachen realiseerde ik me wat ik eigenlijk gezegd had…

2 opmerkingen :