woensdag 20 mei 2015

ROME!

Ik was al eens eerder in Rome.


Niet heel lang, maar ik was er wel. Op doorreis. Toen ik in 2008 na jaren Curaçao en een paar maanden Argentinië terugkwam in Nederland. Om weer in Nederland te gaan wonen. Ik was pas 25 en had al een heel leven achter de rug. Ik wilde weg uit Argentinië. Ik wilde terug naar Nederland. Het werd lente in Nederland. Ik verlangde zó naar Nederland en de Hollandse lente. Het gras dat groener zou worden, de vogels die zouden fluiten. Ik moest het al járen missen, al jaren verlangde ik naar Nederland. Terug naar Nederland. Zoals een nicotineverslaafde naar een sigaret kan verlangen, zoals een atleet verlangt naar water na een sportwedstrijd. Dus ik ging. Zomaar. Ik boekte een ticket naar Rome in de veronderstelling dat ik dan dichterbij Nederland was, omdat er geen rechtstreekse vluchten gingen van Buenos Aires naar Amsterdam. In Rome zou ik wel verder zien.

Ik schreef er hier over. Ja, toen schreef ik ook al. Over dat ik het Colosseum was gepasseerd. Dat herinner ik me nog goed. En hier. Nog voordat ik vertrok uit Argentinië. En hier. Toen ik inmiddels net in Nederland aan was gekomen. Toen had ik nog een relatie. Was ik nog samen met mijn ex. Ik kan het me eigenlijk niet meer voorstellen. Om met iemand te zijn. Om samen dingen te doen. Mijn leven in mijn uppie is heerlijk, zalig zelfs. Al die vrijheid, het is pure luxe. Misschien verlangde ik daar al die tijd nog wel een meeste naar.

En die vrijheid, die zorgt er nu voor dat ik kan doen en laten wat ik wil. Dat ik kan gaan en staan waar ik wil. En afgelopen weekend was dat in... Rome!


Samen met vriendin M. Met wie ik sinds 2011 (bijna) elk jaar een Europese citytrip maak. Eerst naar Berlijn, toen naar Parijs, Barcelona in 2013 en 2014 hebben we overgeslagen. Dit jaar dus Rome en toen we in Rome waren, zwijmelden al over de trip die volgend jaar zou plaatsvinden. Istanbul? Praag? Lissabon? Jemig, er is nog zoveel te zien en te beleven. Iedere stad heeft zijn eigen charme en eigen karakter. En Rome is hier wel een uitblinker in.

"Rome is een groot openluchtmuseum." Ik hoorde het verschillende mensen zeggen voordat we gingen. Mensen die er al eens waren geweest en onder de indruk raakten van de imposante bouwwerken. Een stad gebouwd op pure historie. Alles wat er vandaag de dag bestaat, stamt af uit de oudheid. Uit de geschiedenis. En hoe verschrikkelijk ik het vak geschiedenis vroeger op school vond, zo interessant vind ik het nu.

Ronddwalen in vervlogen tijden en ondertussen belaagd worden door mannetjes die een selfiestick aan je willen verkopen. Hoe tegenstrijdig. Langs eeuwenoude gebouwen struinen om daarna op een hip terras een overheerlijk cappuccino te drinken. Of een wijntje. Het een nog indrukwekkender dan het ander. De Spaanse Trappen op Piazza di Spagna met de Fontana della Barcaccia. De Trevifontijn aan het Piazza di Trevi die helaas in de steigers stond. De gebouwen, de vele pleinen. Natuurlijk het Vaticaan in de kleinste staat ter wereld. De Sixtijnse kapel met de beroemde schilderingen van Michelangelo. Het Sint Pieterplein waar helaas geen paus te spotten viel. En uiteraard het Colosseum. Het eeuwenoude amfitheater wat door de eeuwen heen overeind is blijven staan en nooit is verzakt. Bizar. En indrukwekkend.


Het was te kort. Door vertragingen tijdens het reizen kwamen we laat aan en verloren we tijd in de stad. Uiteindelijk waren we er maar twee dagen, waarvan de tweede dag snikheet was. En het was er druk. Afgeladen. Overal. Voor je rust hoef je niet naar Rome te gaan. Maar voor de ervaring wel. Het was de moeite dubbel en dwars waard.


Het is er prachtig.

1 opmerking :

  1. Dit is trouwens óók een leuk stukje. Gaande over een lichte identiteitscrisis toen ik net terug was in Nederland. Zo leuk om terug te lezen!! https://kimannemarie.wordpress.com/2008/05/02/hollanders/

    BeantwoordenVerwijderen