donderdag 25 juni 2015

DE SPIEGEL EN DE BOOR

Ik was dus laatst jarig.

En wat vraag ik al jaren voor mijn verjaardag? Juist. Een boor. Een boor? Ja. Een boor. Een boormachine. Zo'n ding waarmee je gaten in muren kunt boren. Met als doel er een plug met een schroef in te jassen, zodat je vervolgens iets aan die schroef kunt ophangen. Een spiegel bijvoorbeeld.

Maar die boor, die kreeg ik nooit. Waarom niet? Omdat ze dan "alle hoop op het vinden van man voor mij hadden opgegeven", zeiden broers. Het kopen van een boor was voor hen hetzelfde als het accepteren van het feit dat ik nooit (meer) een man zou krijgen. En dat konden ze niet. Waar ikzelf al jaren geleden was, zijn zij tot nu toe nog nooit aangekomen. Maar mijn moedertje inmiddels wel. Zij realiseerde zich dit jaar dat ik meer aan een boormachine heb, dan aan een man. En dus kreeg ik er een. Voor mijn verjaardag. Een boormachine.

Vórig jaar kreeg ik een badkamerspiegel voor mijn verjaardag. Van diezelfde broers. Maar omdat ik dus geen boor had, heb ik hem nooit kunnen ophangen. Dus dan leg je hem in de logeerkamer, op het logeerbed. En telkens als je daar komt (bijna nooit), zie je de spiegel liggen, loop je er langs en realiseer je je dat je dat ding ooit nog een keer moet ophangen. Dat je van iemand een boormachine moet lenen en dan dat ding binnen afzienbare tijd moet ophangen. Omdat je de boor weer terug moet geven en dus óók weer terug moet brengen. Gedoe. Alleen maar gedoe. Laat maar, dacht ik. Ik poeder mijn hoofd wel voor mijn spiegel in mijn slaapkamer, die wel al een plekje aan de muur had.

Ik had er natuurlijk zelf een kunnen kopen. Dat had gekund. Maar dat deed ik niet. Want het kwam eigenlijk niet zo in mij op. Maar toen mam een paar weken geleden op het lumineuze idee kwam om er tóch een voor mijn verjaardag te kopen, werd ik opeens heel blij. Zo'n boormachine, dat was wat ik nodig had. Hetgeen ontzettend ontbrak in mijn huishouden aan de PB Street was een boormachine.

En nu heb ik er een. En afgelopen zondag heb ik hem meteen gebruikt. Ongelooflijk handig zo'n ding en ontzettend makkelijk in gebruik. Charmant? Nee. Maar soms moet het praktische het gewoon even winnen van de charme. En bovendien. Het was zondag. Van maandag tot en met zaterdag is het charming all over, die zondag is voor de lompe momenten. Wat ik ophing? Juist. De badkamerspiegel die al een jaar onaangeroerd op het logeerbed lag.

Eén ding. Oranje is niet echt mijn kleur.

PS: Ik hoef trouwens helemaal geen cadeaus voor mijn verjaardag, hoor. Maar ja, met lege handen aankomen is ook zo wat. En het is toch maar één dag in het jaar. En bovendien, ik vind het zelf ook heel leuk om cadeaus te geven!!

1 opmerking :